Перевод: с английского на польский

с польского на английский

konkurować or rywalizować z

  • 1 competition

    [kɔmpɪ'tɪʃən]
    n
    (between firms, rivals) rywalizacja f, współzawodnictwo nt; ( contest) konkurs m, zawody pl; ( ECON) konkurencja f
    * * *
    [kompə'tiʃən]
    1) (the act of competing; rivalry: Competition makes children try harder.) współzawodnictwo
    2) (people competing for a prize etc: There's a lot of competition for this job.) konkurencja
    3) (a contest for a prize: Have you entered the tennis competition?) konkurs, turniej

    English-Polish dictionary > competition

  • 2 compete

    [kəm'piːt]
    vi
    (in contest, game) brać (wziąć perf) udział

    to compete (with)companies, theories rywalizować or konkurować (z +instr); sportsmen rywalizować or współzawodniczyć (z +instr)

    * * *
    [kəm'pi:t]
    (to try to beat others in a contest, fight etc: We are competing against them in the next round; Are you competing with her for the job?) współzawodniczyć, konkurować
    - competitive
    - competitor

    English-Polish dictionary > compete

  • 3 rival

    ['raɪvl] 1. n
    (in competition, love) rywal(ka) m(f); ( in business) konkurent(ka) m(f)
    2. adj
    firm, newspaper konkurencyjny; team przeciwny
    3. vt

    to rival sb/sth in — konkurować z kimś/czymś +instr

    * * *
    1. noun
    (a person etc who tries to compete with another; a person who wants the same thing as someone else: For students of English, this dictionary is without a rival; The two brothers are rivals for the girl next door - they both want to marry her; ( also adjective) rival companies; rival teams.) konkurencja, rywal
    2. verb
    (to (try to) be as good as someone or something else: He rivals his brother as a chess-player; Nothing rivals football for excitement and entertainment.) rywalizować, stanowić konkurencję

    English-Polish dictionary > rival

См. также в других словарях:

  • rywalizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rywalizowaćzuję, rywalizowaćzuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dążyć do zwycięstwa, zdobycia pierwszeństwa w czymś, osiągnięcia przewagi w konfrontacji z kimś; walczyć z kimś o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konkurować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konkurowaćruję, konkurowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić komuś, czemuś konkurencję; współzawodniczyć, rywalizować, ubiegać się o pierwszeństwo : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konkurować — ndk IV, konkurowaćruję, konkurowaćrujesz, konkurowaćruj, konkurowaćował 1. «robić konkurencję, uczestniczyć w konkurencji; rywalizować, współzawodniczyć» Konkurować o pierwsze miejsce, pierwszą nagrodę. Konkurować z kimś, z czymś. 2. przestarz.… …   Słownik języka polskiego

  • rywalizować — ndk IV, rywalizowaćzuję, rywalizowaćzujesz, rywalizowaćzuj, rywalizowaćował «ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć, konkurować z kimś» Rywalizować w zdobyciu pierwszego miejsca. Rywalizowali ze sobą o względy …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»